youth and mobile games

                   मोबाइल गॅम्सच्या विळख्यात अडकलेली पिढी                 

मित्रांनो , साधारणतः ८-१० वर्षांपूर्वी आपल्याला आजूबाजूला मुलांच्या खेळण्याचा आवाज ऐकू येत होता , इमारतीखाली , घराशेजारी लहान मुलांपासून ते तरुण मुलांपर्यंतच्या मुलामुलींची वर्दळ असायची . परीक्षा संपली ,शेवटचा पेपर झाला कि लगेच दप्तर टाकून बॅट बॉल घेऊन चला क्रिकेट खेळायला . नुसतंच क्रिकेट नाही हो , त्यासोबतच लपाछुपी , लगोरी , डबा एक्सप्रेस , पकडापकडी यांसारखे खेळ खेळायला खूपच मज्जा यायची . लपाछपी खेळताना ते कुठेतरी कोपऱ्यात किंवा कोणाच्या घरात लपून बसणं , एकमेकांचे शर्ट बदलून दुसऱ्यावर राज्य देणं , रात्रीच्या काळोखात शोधणं  खूपच वेगळं वातावरण होत ते .  तसेच क्रिकेट खेळताना  कोणाच्यातरी खिडकीची काच फोडण, काकूंच्या शिव्या खाण , दिवसभर  उन्हात काळ होईपर्यंत खेळणं हे सगळं चित्र आता हरवत चालल आहॆ . कालांतराने ते दिसेनासच होईल कि काय याची भीती वाटत आहे . या सर्वांचं प्रमुख कारण म्हणजे मोबाइल आणि त्यातले ते गेम्स .

४-५ वर्षांपूर्वी POCKEMON GO हा एक मे मोबाइलला वर आला होता . अतिशय खरा वाटणारा , वास्तववादी असा हा गेम . अहो पण या गेम ने किती लहान तसेच तरुण मुलांचे जीव घेतले . मुले हा गेम खेळताना कशाचंही भान न बाळगता खेळात होती . खरंतर ह्या गेम मध्ये शिकण्यासारखं , डोकं लावण्यासारखं काहीच नाही . पण उगाच त्याची क्रेझ मुलांमध्ये पसरली.  त्या नंतरच्या काळात एक भयानक गेम सर्वांसमोर आला तो म्हणजे BLUE WHALE .   अतिशय विक्षिप्त , विचित्र , जीवघेणा असा हा गेम . ज्यामध्ये आपल्याला वेग वेगळे जीवघेणे काम करायला सांगतात आणि जर नाही केलं तर जीवे मारण्याची धमकी देतात . मी शेवटी तरुण मुले किंवा लहान मुले या सर्वाला कंटाळून आत्महत्या करतात . या गेम मुळे सुद्धा भारतात नाही तर जगभरात अनेक मुलांचे मृत्यू झाले आहेत . काही काळाने या गेम वर बंदी करण्यात आली.

आणि आता काही महिन्यांपूर्वी एक नवाकोरा  गेम आपल्या भेटीला आला तो म्हणजे PUBG . या गेम ने तर सर्वानाच वेड लावला . लहानमुलांपासून, लग्न झालेल्या तरूणांपर्यंत  तसेच मुलीसुद्धा हा गेम खेळण्यात चांगल्याच रमल्या . थोडासा तिने वेळ मोकळा मिळाला , लेक्चर नसलं कि चला रे कंपन कोण येतंय खेळायला , मग ते ग्रुप बनवा , कोणी किती मारले, आणि मग नंतर ते WINNER WINNER CHICKEN DINNER  चे स्टेटस सगळीकडे टाकत सुटायचे . आणि त्यात पण काहीजण इतका आत्मविश्वास आणि अभिमान दाखवतात कि जस कि त्यांनी खरोखरच एखाद्या शत्रूला मारल. मग कधीकधी वाटत यांनी तर सैन्यात दाखल व्हायला पाहिजे . एकदा हा गेम सुरु केला कि फोन खाली ठेवायला नाही मागत कोणी . १-२ तास सलग खेळतच राहतात .

मित्रानो या मार्केट मध्ये असे असंख्य गेम आहेत , काही आपल्याला माहिती नाहीत हेच बरे आहे. कारण एकदा त्याच व्यसन लागलं कि सुटता सुटत नाही मित्रांनो . आयुष्यात थोडा विरंगुळा असावा पण त्याच व्यसन लागेल इतका अतिरेक करू नये . जे लोक हे गेम बनवतात ते हा गेम कधीच जास्त खेळत नाही किंवा त्यांच्या कुटुंबातलेसुद्धा यात आपला वेळ  वाया घालवत नाही .  आपल्या भारतातच हे गेम खेळण्याचं प्रमाण खूप जास्त आहे . आजचे तरुण ,लहान मुले आपला अर्ध्याहून जास्त वेळ यामध्ये वाया घालवतात व आपला नुकसान करून घेतायेत .

हे गेम , इंटरनेट , हे सर्व क्षणिक आनंदासाठी असते. हा सर्व तांत्रिक आनंद आहे ,त्यात निरागसता , प्रेम,आपुलकी या गोष्टींची कमतरता आहे . त्यामुळे मित्रांनो या गेम पासून जरा लांबच राहा . मी म्हणत नाही कि बंदच  करा पण त्याचा अतिरेक करू नका . तुम्हला विरंगुळ्यासाठी अनेक गोष्टी उपलब्ध आहेत त्याचा फायदा घ्या . घरात बसून गेमी खेळण्यापेक्षा एक तास मैदानात जाऊन खेळा तुम्ह्लाच तुमच्यात झालेला बदल जाणवेल . एक तास जरी आपण खेळलो ना तरी तुमच्या शरीराला पुरेसा व्यायाम मिळतो . मन प्रसन्न राहते , नवीन काम करण्याची ताकद आपल्याला मिळते .

                                

आज अनेक लहान मुलांमध्ये लठ्ठपणा , शुगर , डोळ्यांचे आजार यांसारखे भयावह आजार पाहावयास मिळतात . याच कारण एकच आहे ते म्हणजे मोबाइल , गेम, इंटरनेट . मुलांची शारीरिक हालचाल कमी झाली , एकाच ठिकाणी बसून त्यांना मानेचे , डोक्याचे , डोळ्यांचे आजार व्हायला लागले. पालकाही आपला मुलगा आपल्या नजरेसमोर राहावा यासाठी बिनधास्त मोबाइल मुलांच्या हातात देतात  आणि मुलांचं नुकसान करतात . त्या पालकांना सुद्धा माझी विनंती असेल कि आपल्या मुलासोबत खेळत जा ,१५-२० मिनिटे का होईना त्याला फिरायला घेऊन जा , बघा तुमचे पाल्य नक्कीच आनंदित ,निरागस राहील .

या गेम आणि इंटरनेट च्या विळख्यातून सुटणं आपल्याच हातात आहे . आपण आपल्या मर्यादा पाळल्या पाहिजेत . आपण जर पाळल्या तर इतर जण ,लहान मुले पाळतील अन्यथा या नवीन पिढीचे भविष्य धोक्यात असेल हे मात्र नक्की ....